Mami Wata vertelvoorstelling

Uit mijn vertelvoorstelling Mami Wata komende zondag & 22 juni:

"Die nacht stormde het. De golven leken huizen hoog en denderden op het strand. Afiba woonde in een vissersdorpje in Afrika in een huisje aan het strand en hij luisterde naar het gedreun van de golven.

En ’s morgens kwamen de vrouwen uit het dorp naar Afiba’s huisje. Het enorme, ijzeren schip van Afiba’s papa, van Baba, was leeg op een zandbank gezien. Zonder Baba. Gelijk zeiden de vrouwen tegen zijn mama dat Baba wel zou zijn meegenomen door Mami Wata, de koningin van de zee. Mami Wata zou heel erg mooi zijn, goed voor het water en haar vissen zorgen, maar heel streng zijn voor wie niet deed wat zij wilde. De vrouwen vertelden dat Mami Wata al veel zeemannen voor altijd had mee genomen naar haar paleis op de zeebodem. Kleine Afiba rende weg, wilde dat gepraat niet meer horen.

(...)

En toch … leken de golven hem de laatste tijd iets te willen vertellen. Afiba luisterde. Zou Mami Wata echt boos op Baba zijn, omdat die met zijn nieuwe boot zoveel van haar vissen had gevangen? Zou Afiba de gevangen vissen weer terug in het water gooien? Maar wat had Mami Wata aan dode vissen? Weer luisterde hij naar de golven. En langzaam begon Afiba te begrijpen wat de golven bedoelden. Hij moest zélf naar Mami Wata toe. Hij moest haar gaan vragen om Baba vrij te laten als ie beloofde weer met zijn oude bootje net genoeg vissen te vangen voor de familie. En Afiba zou aanbieden om voor de vissen te zorgen. Dan zou Mami Wata Baba vast wel laten gaan! Voorzichtig sprong hij van het bootje."

Hoe gaat dat aflopen? Kom het beluisteren en beleven aanstaande zondag 9 juni bij KinderCasla.
Kun je niet? Herkansing tijdens het Midzomerfeest op 22 juni.

Terwijl ik het verhaal vertel, dansen en spelen de kinderen van Stichting de Vrolijkheid het verhaal onder leiding van choreografe en dansdocente Lenneke Bisschop en verschijnt Mami Wata in levende lijve: imposant op stelten in haar prachtige gewaad (gemaakt door de naaivrijwilligers van de Vrolijkheid onder leiding van de Almeerse textielkunstenaresse Bertina Slettenhaar).

Komt het zien!

Midzomers priesteres in multicultureel Almere

Ineens vibreert de inspiratie om zelf een fictieverhaal te schrijven en ten tonele te voeren, weer door elke cel van mijn zijn. Het Almeers Midzomerfeest vroeg om een verhalenverteller en ik begon te lezen over zonnewendes, natuurgoden, druïden, priesteressen, heksen, ceremonies, onverdraagzame christenen en Sint Jansfeesten. Een nieuwe wereld duizelde om me heen. Hoewel ik me had voorgenomen om lekker gemakkelijk een bestaand verhaal te vertellen, regen zich al lezend allerlei verhaallijnen aaneen. Dan maar alles opschrijven en zo ontstond vanzelf een begin van een verhaal.

Een jonge vrouw wordt heen en weer wordt geslingerd tussen al die midzomerse elementen. In de hoop op verlossing besluit ze tot een dramatische daad tijdens de midzomerceremonie van druïden en priesteressen op hun heilige eiland. Maar welke? En hoe reageren die andere figuren daarop, haar christelijke familie, haar man, haar bij de priesteressen achtergelaten buitenechtelijke kind, de hogepriesteres?

Welk einde zou ik eraan vlechten? Ik ging te rade bij mijn collegavertelster Hanna Sijmons, die op het eilandje Utopia tijdens hetzelfde Midzomerfeest ook een verhaal zal vertellen. We bedachten dat mijn publiek met mijn hoofdpersoon meemoet op de boot om op het eiland Utopia in het Almeerse Weerwater het vervolg te horen van 'hogepriesteres' Hanna. Hoe wonderwel bleek haar verhaal aan te sluiten op mijn begin vol intriges! En terwijl zij dat aan ‘mijn’ publiek vertelt, begin ik op het Lumièrestrand opnieuw met een volgende groep luisteraars…

Maar gisteravond ontmoette ik de organisatoren en de andere activiteitenleiders. Met de wereld der druïden nog in mijn vezels, plonsde ik in een echt Almeers multicultureel, multidisciplinair gezelschap van enthousiastelingen. Ze gaan allemaal vanuit hun eigen cultuur invulling geven aan de Midzomerviering: kinderverhalenvertellers uit Suriname, artistieke zandsculpturen, strandvoetbal, communitydance, brassband, knutselworkshop om het eiland te versieren, heksensoep in een heksenketel maken, er gaat zaterdag echt van alles gebeuren, ontdekte ik.

Misschien nog het meest eigentijdse of van alle tijden: elke bezoeker neemt zelf eten mee om rond 18:00 uur zelf op de aanwezige bbq te leggen en met zijn eigen, ook zelf meegenomen drinken te picknicken op zijn eigen, zelf meegenomen handdoek of matje.

Mijn eerste gedachte gisteravond: wat weten deze mensen nu over het Midzomer van druïden en hun strijd erover met de christenen en wat hebben hun activiteiten daarmee te maken? Tweede gedachte: FOUTE 1e gedachte! Vervangen door: geweldig hoeveel culturen over de hele wereld de Midzomerviering kennen en anders invullen! Hier past mijn verhaal naadloos tussen; het zal een van de vele kleuren worden die Midzomer zaterdag rijk zal zijn.

Zo moge het zijn.

Zaterdagavond 23 juni op het Lumièrestrand in Filmwijk (en op het eilandje Utopia):
Middagprogramma (met ook veel kinderactiviteiten) vanaf 16.00 uur
BBQ/picknick (zelf eten/drinken meenemen!) vanaf 18.00 uur
Avondprogramma vanaf 20.00 uur
Komt allen!